Het was misschien niet zo'n handig idee om mijn stoppen met roken te combineren met het aanvangen van een normaal bestaan. Wanneer het huilen mij nader staat dan het lachen lijkt een sigaretje de enige oplossing. Nu ik het moet doen zonder oplossing jank ik wat af. Mijn inburgerlijkingsproces verloopt verre van vlekkeloos, maar ik heb dan ook geen cursus gehad.
Waarom niet, vraag ik mij af.
Het is niet dat ik mijn best niet doe. Vanmorgen stond ik bijvoorbeeld om één minuut voor negen (na mijn eerste ontbijt in vier jaar) bij de fietsenmaker om mijn geplakte rijwiel op te halen. Bij het eerste kruispunt bleef mijn achterrem haken en vanavond bleek mijn achterlicht het niet meer te doen. Dat is toch jammer.
Eigenlijk had ik gisteren mijn fiets al op willen halen (helaas: suikerfeest), tegelijk met mijn nieuwe telefoon. Hiervoor heb ik drie kwartier in de rij gestaan bij het postkantoor. Ik was halverwege huis toen ik opmerkte dat ik die doos niet meer onder mijn arm had, kreeg bijna een hartaanval (hoge bloeddruk sinds ik gestopt ben met roken) en vond 'm terug bij de Turk. Dat dan weer wel. Het is een mooi ding, mijn telefoon, maar op een of andere manier werd er ook een nieuwe simkaart bij geleverd, waardoor ik nu onvrijwillig een nieuw telefoonnummer heb dat ik niet kan onthouden.
Door de uitvinding van dit decennium (voor mijn soort mensen) - de e.dentifier - had ik bijna inzicht in mijn financiën. E.dentifier kapot. 'Nee mevrouw, u krijgt geen nieuwe, u moet er 15 euro voor betalen'. Bij de bank - waar ik geluk bij een ongeluk geen spaargeld heb staan - waren natuurlijk alle computers buiten gebruik, dus of ik morgen een nieuw fietsslot (sleutel afgebroken) kan pinnen moet nog blijken.
Slapen. Ik wil het graag en veel, maar doordeweeks zit het er niet meer in. En wel verdraaid: op zaterdagmorgen was ik om half tien wakker. Een bijzonder niet-gewaardeerd goed teken, mag ik wel zeggen. Neen. Ik heb niet de indruk dat ik mijn leven aan het leiden ben.
Toch mocht ik net een klein pluspuntje ervaren. Na een week oefenen is het me eindelijk gelukt: toen ik net uit de douche stapte hing er een warme handdoek voor me klaar.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Weird.
1 oktober begin van een wassende maan.
Al die pech moet nog iets moois veroorzaken. Ben benieuwd!
Inburgeren gaat in Nederlamd trouwens alleen via een Moskou-loket.Dat-doe-ik-wel-even is er niet bij.
Ik zie overigens al lichtpuntjes...
DaD
Ja irritant he! Van die E-dentifier. Is dat rotding kapot (na een luttele.. 4 jaar? Of was t 6-7? Anyhow), moet JIJ, als 'klant', 15 euro betalen? Jaaaaa heeeeey! Dat vind ik zoiets met bankpassen. Staat achterop, 'eigendom van de ABN Amro', maar als ie kapot is, van wie is ie dan opeens? Oh ja, de particulier/klant. Ik vind het een Ka. Uu. Tee.-janussenstreek. Hmmph.
Blij dat ik niet de enige met deze frustratie ben. Gedeelde frustratie is opgehoopde/verzamelde frustratie :D :P (en daarom beter).
Een reactie posten